Op het dakterras van de Wood Duck Inn hadden we maandagavond een lekkere barbecue gehad en waren we nog even blijven plakken op de heerlijke banken die daar stonden. Die middag was ik nog bij mijn stagebegeleider, Joep, langsgeweest om de laatste papieren voor mijn stagevisum op te halen. Samen met hem hebben we het even gehad over mijn plannen en mijn stageplek. Helaas had ik pech toen ik het hele bundeltje in wilde leveren bij het kantoor van de migratie. Ik was nog net op tijd maar stond op de verkeerde verdieping. Toen ze me dat vertelden was het kantoor inmiddels gesloten. Niet erg op zich maar de afstanden zijn hier groot als je te voet bent.

Dus dinsdag dan maar weer opnieuw even langsgeweest. Ditmaal een stuk met de bus wat me wat tijdwinst opleverde. Dat moest ook wel want om 10.00 zouden we richting haven lopen. Bezweet en hijgend kwam ik dus op de afgesproken tijd weer bij ons hostel aan. De groep stond al klaar om te gaan maar stond er op dat ik toch maar even een korte broek en tshirt aandeed. Ik was namelijk vrolijk naar buiten gegaan in een spijkerbroek en sweater. Ik was die dag blij dat ze me het advies hadden gegeven want het werd rond de dertig graden. Inmiddels ben ik op verschillende plekken verbrand . En ik had me nog zo goed ingesmeerd! Het gat in de ozonlaag zorgt er hier echter voor dat je je regelmatig moet insmeren met minstens factor 30. Ik heb mijn lesje weer geleerd.

Met de groep hebben we op het strand gelegen nadat een toeristische boot ons er naar toe had gebracht. Weer een beetje meer gezien van deze grote stad die enorm uitgestrekt is. Het was echt relaxed. Lekker een beetje in de zon liggen, af en toe een frisse duik en mensen kijken. Wat wil je nog meer?

Bij de haven in het centrum werden we weer afgezet en zijn we even gaan lunchen. Jaap wees me trouwens op een advertentie. Daar heb ik maar snel een foto van gemaakt want wat er op stond was niet mis . Zo als het er stond was het een apartementje met alles er op en er aan en was de huur aan de lage kant. Omdat we hongerig waren na zo'n dag aan het strand liggen zijn we gaan eten bij een Nederlandse friettent. Je hoort het al, drie dagen in Sydney en nu al aan de kroketten. Maar echt vetjes, bestellen in het Nederlands, muziek van Andre Hazes, Normaal en de Dijk. Hier gaan we vaker eten .

Tijdens het eten van mijn broodjes kroket gebeld naar het telefoonnummer dat op de advertentie stond en in het Engels gepraat met ene Alex. Hij vertelde ze nog steeds op zoek waren naar een nieuwe bewoner. Dus ik mocht langskomen om eens een kijkje te nemen. Hij vroeg of ik mijn naam wilde spellen. Even later vroeg hij of ik Dutch was. Ik beantwoorde bevestigend. Alex sprak ook Nederlands, hoe toevallig!! Hij vertelde dat ik 's avonds meteen langs kon komen. Nou dat wilde ik wel.

Dus na een verfrissende douche in het hostel meteen weer terug gegaan naar de stad om te gaan kijken. Het is echt een supervet appartement. Dichtbij mijn stageadres, alles er op en er aan (wasmachine, wasdroger, vaatwasser en een gezellige woonkamer), en vijf verschillende nationaliteiten in huis. Hoogstwaarschijnlijk ga ik er dus wonen.