Nieuwe ronde nieuwe kansen. Jeremy gaat komende week met zijn busje de outback in. Hij heeft gezorgd voor een nieuwe huisgenoot. Drie keer raden... Jawel: weer een Fransoos. Joan volgt een taalcursus en is afgelopen dinsdag bij ons ingetrokken. Ik heb net al een minder leuk verhaal over hem gehoord. Hij is ontslagen bij een restaurant waar hij werkte omdat zijn Engels niet echt geweldig was. Uit pure woede heeft hij op zijn weg naar buiten in de garderobe een portemonnaie gejat en meer dan tweehonderd euro eruit gepakt .

Jean Pascal heeft het me verteld en je snapt wel dat we hem niet 100% vertrouwen. Omdat ik Joan nog niet zo goed ken weet ik ook niet of hij het hele verhaal heeft verzonnen. Hij heeft in Frankrijk net zijn middelbare schoolperiode er op zitten en is negentien. Een beetje een vreemd verhaal maar ik heb het idee dat het verder wel een aardige gozer is.

Bij De Lage Landen was het geen pretje. Stress! Woensdag begon het feestje. Rapporten die niet uit de printer kwamen rollen. Je hebt altijd wel een paar dingen die je kunt proberen om het probleem op te lossen. Maar hier werd het al een stukje moeilijker. Het programma waar mee gewerkt wordt is bij Rabobank ondergebracht. Allemaal ingewikkeld en niet handig om even iets te testen. Donderdagochtend weer hetzelfde liedje. Ik moet zeggen dat ik woensdagavond laat naar bed ging. Film gekeken en pas rond een uur twaalf in de keuken mijn Chili Concarne aan het maken. Volgende ochtend was ik dus niet op mijn best. Toen die stomme rapporten nog steeds niet uitgeprint konden worden werd mijn humeur er niet beter op . Bij problemen probeer ik altijd net zolang een oplossing te vinden totdat het werkt. In dit geval ging dat moeilijk omdat ik alles via Rabobank moest vragen. Ik kreeg het niet voor elkaar en dat zit me behoorlijk dwars. Maar maandag komt Joep weer terug. Ik ben blij dat hij volgende week weer alle verantwoordelijkheid heeft. Verantwoordelijkheid is allemaal leuk en aardig als je de nodige kennis en ervaring hebt maar o wee als het niet zo is. Kortom: ik was in ieder geval blij toen het vrijdagmiddag vijf uur was .

Dit weekeinde begon gezellig met een aantal vrienden van Alini die langskwamen. Twee Nederlanders, Bastiaan en Dirk en Imke; een Duits meisje. Best een leuke avond gehad en Oh wat is het fijn om daarna zomaar in je bed te kunnen duiken .

In het appartement is iedereen zo'n beetje gesettled. Het lijkt wel een beetje een familiegevoel omdat je precies weet wat er allemaal gaande is. Laura is op zoek naar een nieuw baantje, Jean Pascal heeft een Japanse vriendin, Alini is inmiddels dikke vrienden met Dirk en Eddy heeft binnenkort een breakdance event waar hij samen met een Ozzie een show gaat weggeven.

De dag erop was het buiten koud en bewolkt. Iedereen was nog moe van de dag ervoor en we hebben de hele dag binnen gezeten, muziek geluisterd, op de bank gehangen, film gekeken. Gelukkig was het zondag weer lekker weer. Omdat ik nog wat meer van Sydney wilde zien besloten om naar Centennial Park te lopen. Centennial Park is het grootste park in Sydney en is ongeveer 10KM van ons appartement. Via Oxford street is het makkelijk te vinden. Op mijn weg ben ik nog enkele winkels binnengegaan want in Oxford street vind je heel wat kledingwinkels en muziekzaken. Eindelijk de CD van Dzihan & Kamien gevonden en een korte broek gekocht. Daarna weer verder richting park. Ik verbaasde me over de vele homo's die in Oxford Street rondliepen maar bedacht toen dat de optocht van de Mardi Gras ook in dezelfde straat was. Waarschijnlijk een roze buurt .

Het park is echt een verademing vergeleken met het drukke stadsleven. Even geen auto's, bussen en stoplichten maar rust, vogels en prachtige natuur. Voor het eerst had ik het gevoel het echte Sydney te hebben gevonden. Het relaxte, genieten van het leven en vermaak. Hele families komen in het weekend naar het park om te genieten van de rust. Verder wordt er heel veel gesport. Cricket, voetbal en overal zie je hardlopers, skaters en fietsers. Ook is dit gebied prachtig voor wandelingen of om te paardrijden. Ik heb een grote wandeling gemaakt door het park en natuurlijk even lekker in 't zonnetje gelegen. Je kunt merken dat het niet meer zo heet is maar het is in ieder geval aangenaam om buiten te zijn. Volgende keer walkman mee en heerlijk muziek luisteren. Wat wil een mens nog meer?